آیا تابه حال تعجب نکرده اید که چرا بعضی افراد هیچ وقت به اهداف خود نمی رسند؟چرا آن ها همیشه با ناکامی و شکست مواجه می شوند؟چرا تعدادی از مردم مدام موفق می شوند،درحالی که عده ای دیگر مرتبا شکست می خورند؟هرکسی که کار ارزشمندی را به انجام رسانده باشد اعم از این که آن یک فعالیت ورزشی،تحصیلی یا شغلی باشد،حتما در کارش نظم داشته است.

افراد بدون انضباط تلاش می کنند تاهرکاری را انجام دهند،ولی هیچ چیزی نصیب آن ها نمی شود.بعضی از متفکران به اصطلاح لیبرال،فقدان انضباط را به عنوان آزادی تفسیر می کنند.هنگامی که من دریک هواپیما می نشینم دوست دارم خلبانی داشته باشم که منضبط باشد وچیزی را انجام دهد که به عهده اش سپرده شده است نه به چیزی که احساس می کند خوب است عمل کند.من نمی خواهم او به این فلسفه اعتقاد داشته باشد که((من آزاد هستم.من دوست ندارم کسی از آن بالا به من بگوید که چه کاری بکنم))

نداشتن ثبات،نشان از انضباط ضعیف دارد.انضباط موجب خود کنترلی،از خود گذشتگی و پرهیز از سردرگمی و وسوسه انگیزی می شود.انضباط به مفهوم حفظ تمرکز است.بخار تاوقتی که محصور نشود موتور را به حرکت وانمی دارد.آبشارهای نیاگارا تا زمانی که مهار نشود برق تولید نمی کنند.

همه ی ما داستان لاک پشت و خرگوش را شنیده ایم.خرگوشی به سرعتش می بالید و لاک پشتی را به یک مسابقه ی دو دعوت کرد.لاک پشت این مسابقه را قبول کرد.آن ها روباهی را به عنوان داور مسابقه برگزیدند که نقطه ی شروع و نقطه ی پایان را مشخص می کرد.مسابقه شروع شدو لاک پشت با سرعت یک نواختی به راه افتاد.خرگوش به سرعت می دوید،لاک پشت را پشت سر گذاشت و از آنجا که مطمئن بود برنده می شود تصمیم گرفت چرتی بزند.هنگامی که از خواب بیدار شد به یاد مسابقه افتاد و شروع به دویدن کرد.ولی او دید که لاک پشت قبلا به خط پایان رسیده و برنده شده است.

ثبات موجب نظم می شود و از فعالیت نامنظم مهم تر است.

انضباط و پشیمانی هر دو سخت هستند.بیشتر مردم از بین این دو یکی را انتخاب می کنند.حدس بزنید که کدام یک دردآورتر است؟

عموما کودکانی که در آزادی بی حد و حصر و فقدان انضباط پرورش می یابند به گونه ای بار می آیند که برای خودشان،والدین و جامعه ارزش قایل نمی شوند وبه سختی مسئولیت می پذیرند.